سکوت نکن

چقدر خوبه که حرف دلمو میزنم..

قبلا همش مراعات میکردم و میخواستم کسی رو ناراحت نکنم..

ولی الان اولویتم خودم و آرامشمه..

این یکی از نشانه های بلوغ و دوست داشتن خود و رهایی از مهرطلبیه..

چیزی که سالها درگیرش بودم..

درسته هنوز به طور کامل این صفت رو حذف نکردم ولی تا حد زیادی بهبود داشتم و بابتش خوشحالم..

+ اون مدتی که ازدواجی نبودم خیلی خوب بود.. الان دوباره احساسات ازدواجی دارم.. حتی دوست دارم بچه داشته باشم.. 

+ یکی میگفت اگه میتونستی برگردی به گذشته،  به یه روز توی زندگیت تا یه لحظه ی خاص  رو دوباره زندگی کنی، اون کدوم لحظه بود؟ فکر کردن بهش هم غمگینم کرد هم لبخند روی لبم آورد..