صفر یا صد

تعادل خوبه ولی همیشه نه..

بعضی وقتا بهتره  صفر باشی یا صد..

مثلا توی درس خوندن من متعادل بودم .. زیاد عشق و حال نکردم.. خیلی هم توی درس خوندن خودمو زجر ندادم..

آخرش چی شد؟

 لیلا و حمیده که همش تو عشق و حال بودن و درسها به کتفشون بود هم دانشگاه رفتن، شاغل شدن و خانواده تشکیل دادن و حالا کلی خاطره ی خوب از دوران مدرسه دارن..

فاطی و زهرا هم که خیلی درس میخوندن پزشک و داروساز شدن و بهترین جای دنیا در کنار مرد رویاییشون زندگی  میکنند..

و  اما من ؛

 نه خاطره ی جذابی از مدرسه دارم نه رشته ی آنچنانی درس خوندم ..

یا در مورد ارتباطات؛

نه مذهبی و مسجد برو بودم که یه حاج خانومی منو برای پسرش بگیره نه اهل پارتی و دوست پسر بودم که باهاش برم سفر و مهمونی و ...

پ.ن: پشت پنجره ی اتاقم دوتا دختر نوجوون صحبت میکردن.. یکیشون با ناراحتی میگفت : بهم گفت برووو.. اون یکی دلداریش میداد خب بگه.. منم هزار بار به سامان گفتم برو اونم بهم گفته برو ولی هنوز باهمیم.. داشتم فکر میکردم که توی سن اینا افکار من چی بود؟ 

پ.ن: دوباره شیفت صبح و شب بودم .. حالا هم سوپروایزر عن گفته برم بخش اطفال.. نیروهای گوهشونو آف میکنن من باید برم جورشونو بکشم.. 

پ.ن: اینایی که دسته گل ناشناس میاد در خونشون چه رمزی میزنن؟